Operacija Koridor

Operacija „Koridor“ je kodni naziv za operaciju Vojske Republike Srpske u leto 1992. godine u Bosanskoj Posavini čiji cilj je bilo uspostavljanje kopnene veze između zapadnog i istočnog dela Republike Srpske.

U leto 1992. godine snage lojalne krnjem predsedništvu BiH potpomognute redovnom vojskom Hrvatske gotovo mesec i po dana su držale u potpunom okruženju Vojsku Republike Srpske na području Bosanske Krajine. Prema podacima generala Martina Špegelja, u Bosanskoj Posavini leta 1992. se nalazilo osam brigada HVO i petnaest brigada HV koje su se izmenjivale ili su celo vreme bile prisutne. Četiri brigade HV su bile celovite 108., 139., 157. i 3. gardijska, a ostale su brigade bile sastavljene od jednog ili dva bataljona, ojačane artiljerijom i s nešto tenkova, a brojale su od 600 do 1200 ljudi. Brigade kao što je 111. riječka, 105. bjelovarska, delovi 2. gardijske - jedan bataljon sa 150 ljudi - maksimalno su brojale do 400 ljudi.

Početkom maja 1992. svi putni pravci koji su zapadne delove Republike Srpske spajali sa istočnim dijelom i Srbijom bili su presečeni. Poslednja kopnena veza između zapadnog i istočnog dela BiH pod kontrolom srpskih snaga bila je saobraćajnica Banja Luka-Doboj-Tuzla-Bijeljina, ali i ta veza je presečena 15. maja 1992. godine, kada su pripadnici TO Tuzla izvršili napad na kolonu.

Sredinom juna 1992. godine, general Momir Talić, komandant 1.krajiškog korpusa VRS je izdao potpukovniku Novici Simiću, tadašnjem načelniku Štaba Prve oklopne brigade i komandantu Taktičke grupe jedan, naređenje da probije koridor ka Srbiji preko Trebave do 28. juna (Vidovdana).

Pored Talića, kao glavnog kreatora operacije "Koridor", akciju su planirali načelnik Štaba Prvog krajiškog korpusa general Boško Kelečević, komandant specijalne jedinice MUP-a RSK general Borivoje Đukić, general Slavko Lisica i tadašnji načelnik Štaba Prve oklopne brigade general Novica Simić.

Akcija "Koridor" započela je 14. juna 1992. godine, kada su pripadnici 16. krajiške motorizovane brigade VRS pod komandom potpukovnika Milana Čeleketića, uz podršku tenkovske čete iz Doboja, krenuli u napad na južnom dijelu derventskog ratišta. Borbe su intenzivirane 24. juna, kada je snažna artiljerijska priprema na širokom frontu formacije Armije RBiH navela na pogrešan zaključak da srpske snage nameravaju da zauzme Tuzlu. Da bi sprečili proboj Armija RBiH je angažovale 16 brigada: pet motorizovanih i jedanaest lakih pješadijskih. Motorizovane brigade činili su pripadnici regularne Vojske Hrvatske: Prva ZNG iz Zagreba, Druga i 108. ZNG iz Slavonskog Broda, treća ZNG iz Osijeka i 153. ZNG iz Velike Gorice. Od lakih pješadijskih brigada bile su angažovene 101. HVO iz Bosanskog Broda, 102. iz Odžaka, 103. iz Dervente, 104. iz Bosanskog Šamca - Domaljevaca, 105. iz Modriče, 107. iz Gradačca, 110. iz Usore, 111. iz Žepča, te brigade Armije BiH, 207. iz Tešnja, 201. iz Maglaja i 109. iz Gračanice. U osvit zore 26. juna 1992. godine vojnici Prvog krajiškog i Istočnobosanskog korpusa VRS, susreli su se u rejonu sela Kornica i Čardak, na razmeđi Modriče i Šamca spojivši zapadni i istočni deo Republike Srpske. Nastavkom borbi u julu srpske snage zauzimaju Derventu (7. juli 1992.), Modriču (28. juni 1992.) i Odžak (13. juli 1992.), a konačni slom odbrane snaga HV, HVO i Armije BiH u Posavini usledio je 6. oktobra 1992. godine srpskim zauzimanjem Bosanskog Broda. U operaciji "Koridor" su prema zvaničnim podacima poginula 293 vojnika, a 1.129 pripadnika VRS i specijalaca MUP-a Republike Srpske Krajine teže je ili lakše ranjeno. Prema izveštaju Operativne grupe Istočna Posavina HV gubici HVO i HV za period 1.4.-1.10.1992 iznose- poginuli: HV 306, HVO 918, ranjeni(laki i teški): HV 1986, HVO 4254.

grb koji su nosili pripadnici brigade milicije MUP-a RSK

Операција ,,Коридор '92.,,

http://www.scribd.com/full/39529883?access_key=key-cdsiq1drlv4f57gbkvl